Nakreślenie portretu polskiego społeczeństwa obywatelskiego po 20 latach od upadku komunizmu na I Kongresie „Polska Wielki Projekt” w 2011 r. w Warszawie zaowocowało pogłębioną diagnozą sytuacji trzeciego sektora oraz próbą naszkicowania wizji pożądanych zmian i barier rozwojowych. Tekst na ten temat został opublikowany w kwartalniku „Trzeci Sektor”. Niedługo potem w Radzie Programowej Prawa i Sprawiedliwości, na czele której stanął Piotr Gliński, powstał zespół – w jego skład weszli Wojciech Kaczmarczyk i Piotr Krygiel – do przygotowania propozycji programowych wsparcia rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Wypracowane przez niego propozycje reformy sektora instytucji obywatelskich przewidywały wprowadzenie zmian prawno-ustrojowych oraz programowych. Ich długofalowym celem miało się stać usprawnienie działalności i zwiększenie podmiotowości instytucji społeczeństwa obywatelskiego…

Powyższy tekst stanowi część publikacji:

Kaczmarczyk W., Jaśkiewicz P, Burdyka K. (red.), Odporność i rozwój? Polski sektor obywatelski po 20 latach obowiązywania ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, Warszawa 2023: Wydawnictwo NIW-CRSO